Animizm

Animizm (canlıcılık) basitçe her şeyin canlı olduğu anlayışı ya da canlı cansız ayrımı ve ikilem görmeme. Basitçe özne ya da eşya ayrımı olmaması ve herşeyin birliği, aynılığı. Bu yeryüzünün en eski dini, kültürü ya da anlayışı gibidir. Doğa ve varlık; özne denilen ve sanılanla bütün ve aynıdır. Varlık birleşik bir bütün ya da aynıdır. Bakan ve gören ile görülen ayrımı yoktur. Özne nesnenin ta kendisidir. Animizm basitçe budur.

Bu doğa varlık gibi kavramlar da tüm oluşu birlemek, aynılamak gibidir. Mevcut verili Animizm tanımlamaları karmakarışık ya da saçmasapan..

Daha basitçe doğada bir kuşun varlığı animizmdir, animistiktir. Bir taşın varlığı da. Özne olarak bölünmemiştir. Muhtemelen bütünlük hissi, bir bağ ve aidiyet taşır, herhangi bir ayrım duymaz. Öznel aidiyet ve subjektivite ile yan, subjektif özel hissetme ile zihni ve doğa ile bağı parçalanmamıştır. Bu insanın da geçmiş aidiyeti.. Şimdi yanlış anlaşılıyor ya da anlaşılmıyor.
Animizm döneminde tıpkı özel mülkiyeti araştırdığınız ve çoğu zaman tarım toplumları vb. nin gelişimi ile sınıfların-sınırların oluşması ve benlik farkları ve çatışmalarının gelişimi bulmanız gibi, Kızılderilinin beyaz insanın toprağı çitle çevirmesini ve bireye özel kullanımını yadırgaması gibi insan henüz kimliğini-benliğini sınırlarla ve diğerlerinden fark kavramıyla özel olarak çevirmemiş ve bu anlamda sınırlamamıştı. Tekil özne kavramı yok. Öznellik bu kadar belirgin değil. Hiç belirmemişti. Tıpkı özel mülkiyet ya da buna dair algılayış olmaması gibi kişisel özel benlik mülkiyeti kavramı yoktu. Ormandaki ağaç gibi oluş ama ormana ait ve dair oluş... Kabile bireyi olma...
Şimdi Animizm doğanın endirekt doğrudan kavranışı. Bu aralarında bir dil olmayan insanları düşünün. Onların algılarını yönetemediğinizi. Bir çocuğa hiç bir gerçek öğretmediğinizi ve onun üzerinde hiç bir bilgi yapılandırmadığınızı ve ona dışsal bilgi algı aşılamadığınızı düşünün. Bu animistiktir, animizmdir.
Bebek kendini 6 ay anneyle bir bütün birleşik algılıyor denir. İlk 6 ay ayrım oluşmadı (denir) Bunun gibi doğayla ayrımsızlık. Mevcut insanın kurgul bilgi düzeneği olmadan doğa toplumu animistik. Bunda yanlış bir şey yok. Bu doğal kavrayış....
Hiç bir insan dili ve bilgisi öğrenmemiş 30 kadar çocuğu doğaya bıraksaydım? Sadece hayvanlar gibi anne ve babalarından ya da toplum ve kabilelerinden gözleyerek avlanma toplayıcılık ve beslenmeyi ve belirli sosyal iletişimleri gözlemleyerek öğrenselerdi?
Doğal animistler.... Bu kadar... Hiç bir kural kavrayışınızı taşımayacak... Asla.... Doğrudan doğayı kavrarlar ve inanın hiçbir fark görmezlerdi... Hiç bir şeyle çatışacaklarını sanmıyorum... Doğal bir akış ve oluş...

Şimdi insanın iki kavramı. Organik ve doğal. Bu yapısı, orjinali, doğallığı bozulmuş bir şeye göre onun en saf halini temsil ediyor.

Bunu insan düşüncesine uyarlayacak olsaydık? Bulacağımız organik düşünce durum tam da Animizm olurdu. Doğa anne. Toprak ana. Dünya ana.. Bunlar tam Animizm referansları. Bu ne ilkeldir, ne ilkele dönüştür. Doğal kavrayış. Hatta belki de üstün ari/saf olan budur. Animizme göre mevcut felsefeleriniz ve kavrayışlarınız ilkel ve aslını kaybetmiş olabilir. Doğalı ve olanı olduğu gibi algılamak ve adlandırmaktan uzaktır. Bozuktur.

İnsan öznesinin ve varlığının ilk ilişki kuracağı ve birlik kuracağı kendi türünden bireyler ve ikinci olarak ise doğadır. Bugün bu doğanın yerini pek çok şey aldı.